Σεβασμός στους ηλικιωμένους - αυτή η αρχαία παράδοση δίδει ιδιαίτερη προσοχή στους ανατολικούς λαούς και τις εθνικότητες. Συνίσταται όχι μόνο στην τήρηση ορισμένων κανόνων συμπεριφοράς, αλλά και σε σχέση με την παλαιότερη γενιά. Στην Ιαπωνία, η Ημέρα της Τιμής των Ηλικιωμένων αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη ανησυχία. Αυτή η γιορτή γιορτάζεται από όλους, χωρίς εξαίρεση, και θεωρείται μία από τις πιο λαμπρές και αγαπημένες της χώρας.
Έννοια και ιστορικό εμφάνισης
"Ασημένια εποχή" - πρόσφατα αυτός ο όρος μπορεί να ακουστεί συχνά σε σχέση με τους ηλικιωμένους στην Ιαπωνία, οι οποίοι, χάρη στον ενεργό και υγιεινό τρόπο ζωής, την προσεκτική στάση απέναντι στην υγεία, φαίνονται πολύ νεότεροι από την ηλικία τους.
Στην Ιαπωνία, η λατρεία του σεβασμού των πρεσβυτέρων και η σύνδεση των γενεών είναι πολύ ισχυρή και απτή. Για τους ηλικιωμένους ή τους ανθρώπους της εποχής του ασήμι, πολλά γίνεται σε όλους τους τομείς για να κάνουν τη ζωή τους ευκολότερη και καλύτερη. Για παράδειγμα, στην Ιαπωνία υπάρχει μια ειδική "ασημένια ζώνη" πεζών για τους ηλικιωμένους, ενώ για τους οδηγούς - τα μακρύς-συκώτια έχουν αναπτυχθεί ειδικά αυτοκόλλητα χαρακτηρισμού.
Η εμφάνιση του "Keiro-no-hee" συνδέεται με το όνομα του αρχηγού στο χωριό Hyogo Prefecture. Ήταν ο Μάσαο Καδοβάκι το 1947 που πρότεινε την ιδέα της δημιουργίας διακοπών αφιερωμένης στην παλαιότερη γενιά. Το συμβούλιο των πρεσβυτέρων των χωριών συγκεντρώθηκε και ενέκρινε 15 Σεπτεμβρίου ως "Η Ημέρα των Ηλικιωμένων". Το σύνθημά του ήταν ο κανόνας: βελτίωση της ζωής στο χωριό, με βάση τη σοφία των πρεσβυτέρων, σεβασμό και υιοθέτηση της εμπειρίας τους.
Μετά από 3 χρόνια, αυτό το σύνθημα και η ίδια η ιδέα λήφθηκαν από γειτονικά χωριά, τους γείτονές τους. Στη συνέχεια, σε σύντομο χρονικό διάστημα, η ιδέα και οι παραδόσεις εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα. Αργότερα αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την έκφραση "Ημέρα των Ηλικιωμένων", θεωρώντας την ανήθικη.
Το 1964, η 15η Σεπτεμβρίου άρχισε να γιορτάζει την «Ημέρα των Ηλικιωμένων» και από το 1996 έχει κερδίσει σήμερα το καθεστώς της εθνικής εορτής, παίρνοντας ένα νέο και τελευταίο όνομα - «Ημέρα της Τιμής των Ηλικιωμένων».
