Το καλοκαίρι είναι η ώρα για ένα "ήρεμο κυνήγι". Υπαίθριοι συλλέκτες μανιταριών και απλοί κάτοικοι, πρόθυμοι να ξεσπάσουν στην ύπαιθρο, να πάρουν καλάθια, να πάρουν ηλεκτρικά τρένα και να πάνε στο δάσος. Αλλά θέλω απλώς να μην περιπλανηθώ απλώς στο δάσος, αλλά και να φέρω στο σπίτι τα αλιεύματα.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Μπορείτε να δοκιμάσετε τους έμπειρους συλλέκτες μανιταριών για να σας δείξουμε τα αγαπημένα τους μέρη, αλλά σχεδόν κανείς δεν αποφασίζει να σας δώσει τις συντεταγμένες των πολύτιμων εκκαθαρισμάτων, όπου μπορείτε να γεμίσετε όλα τα καλάθια και τους κάδους σε μισή ώρα. Στην καλύτερη περίπτωση, θα σας πουν ποιο σταθμό θα πάτε και ποιος θα πάτε, ώστε να μην μείνει χωρίς τα δώρα της φύσης. Η κατάσταση είναι επίσης περίπου η ίδια στα φόρουμ αφιερωμένο στο "σιωπηλό κυνήγι".
2
Εάν δεν έχετε προτιμήσεις για τα μανιτάρια που συλλέγονται, ρίξτε μια ματιά στο μικτό δάσος, που αποτελείται από δρυς, σημύδα, ασβέστη, πεύκο, ερυθρελάτης. Τέτοιες θέσεις θεωρούνται πάντοτε μανιτάρια. Εδώ υπάρχει η ευκαιρία να συναντήσετε το cep, boletus και boletus, chanterelles, russula, μανιτάρια και άλλα μανιτάρια. Δεν πρέπει να σκαρφαλώσετε στην παχιά με την ελπίδα ότι τα δώρα του δάσους, που κανείς δεν έχει φτάσει ακόμα, αναπτύσσονται εκεί. Πιθανότατα, τίποτα δεν θα υπάρχει - τα μανιτάρια προτιμούν πιο ανοικτά μέρη.
3
Εάν πήγαιζα για ένα συγκεκριμένο μανιτάρι, θα έπρεπε να γνωρίζεις ποιες θέσεις προτιμά. Τα κουνούπια αγαπούν τα αναμμένα και φυλλοβόλα δάση. Το Cep απαντάται συχνότερα στα δρύινα δάση. Τα μανιτάρια βρίσκονται σε δάση από πεύκα-σημύδα και σημύδα. Έχοντας συγκεντρωθεί για boletus ή boletus, ψάξτε τους ανάμεσα στους νέους βλαστοί από σημύδα ή ασβέστη, αντίστοιχα. Αλλά οι πεταλούδες προτιμούν να μεγαλώνουν σε φυτείες ερυθρελάτων.
4
Προς τα φθινόπωρο εμφανίζονται τα αγάρια του μελιού. Αυτά τα μανιτάρια προτιμούν να ζουν σε υγρά φυλλοβόλα δάση. Μπορούν να βρεθούν σε κούτσουρα, σε ρεματιές, και μερικές φορές σε δέντρα. Θα πρέπει να συλλέγονται νεροτσουλήθρες και μανιτάρια σε δάση μικτών και ερυθρελάτων.
5
Τα μούρα Berry έχουν επίσης τις δικές τους προτιμήσεις. Τα βακκίνια αγαπούν τα υγρά ή ελαφρώς βαλτώδη μικτά και κωνοφόρα δάση. Ταυτόχρονα, τα βακκίνια που καλλιεργούνται σε καλά φωτισμένες περιοχές είναι μεγαλύτερα και υπάρχουν περισσότερα μούρα σε αυτά. Οι φράουλες προτιμούν τις ηλιόλουστες ακτές στη μέση ενός μικτού ή φυλλοβόρου δάσους. Τα σμέουρα προτιμούν επίσης τις εκκαθαρίσεις ή τις εκκαθαρίσεις. Αλλά τα βακκίνια στο τέλος του καλοκαιριού θα πρέπει να συγκομίζονται, βέβαια, σε υγρούς και βαλτώδεις τόπους.
