Οι Ρώσοι αρχαιολόγοι γιορτάζουν τις επαγγελματικές τους διακοπές στις 15 Αυγούστου. Αυτή η παράδοση προέρχεται από τη Σοβιετική Ένωση. Η ιδέα να γίνουν αυτές οι διακοπές παγκοσμίως εμφανίστηκε το 2008, όταν οι ηγέτες του Παγκόσμιου Αρχαιολογικού Κογκρέσου προσέγγισαν την UNESCO. Πρότειναν την ημερομηνία τους - 17 Αυγούστου. Έτσι οι Ρώσοι αρχαιολόγοι έχουν τώρα δύο επαγγελματικές διακοπές.
Δεν υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για το γιατί γιορτάζεται η Ημέρα του αρχαιολόγου στις 15 Αυγούστου. Δεν πραγματοποιήθηκαν καθόλου ανακαλύψεις εκείνη την ημέρα. Δεν είναι καν γνωστό ποιος από τους σοβιετικούς αρχαιολόγους βρήκε αυτή την ιδέα - τον Βλάντισλαβ Ραβδονίκα, ο οποίος ηγήθηκε της αποστολής στην Staraya Ladoga, τον επικεφαλής των ανασκαφών στο Novgorod, τον Valentin Yarin ή κάποιον άλλο.
Σύμφωνα με έναν από τους θρύλους ανάμεσα στους ιστορικούς και τους αρχαιολόγους, οι συμμετέχοντες στην εκστρατεία του Παλαιού Λαδόγκα απλώς αναζητούσαν έναν λόγο να σημειώσουν κάτι. Αλλά ο Ραβδονίκας ήταν ένας αυστηρός κανόνας. Άφησε να γιορτάσει μόνο μεγάλες διακοπές. Το καλοκαίρι ήταν δύσκολο να βρεθεί ένας καλός λόγος, έτσι το σκέφτηκαν και έστειλαν συγχαρητήρια τηλεγραφήματα σε άλλες αποστολές. Ήταν πριν από τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Αυτά τα τηλεγραφήματα έχουν αρχειοθετηθεί.
Υπάρχει ένας άλλος μύθος, ο οποίος αναφέρεται επίσης στην προπολεμική περίοδο. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, ο ιδρυτής επαγγελματικών εορτών είναι ο Valentin Yarin, ή μάλλον οι μαθητές του, οι οποίοι χρειάστηκαν επίσης έναν λόγο για να χαλαρώσουν. Έτσι αποφάσισαν ότι πρέπει να γιορτάσουν τα γενέθλια του αλόγου του Μεγάλου Αλεξάνδρου - Μπουκεφάλους.
Οι υποστηρικτές της τρίτης έκδοσης πιστεύουν ότι η αρχή της παράδοσης συνδέεται με τους εορτασμούς των γενεθλίων της Τατιάνα Πάσσεκ, που ηγείτο στην αποστολή του Τρίπολη εδώ και πολλά χρόνια. Τα γενέθλια της Tatyana Sergeevna ήταν μόλις στις 15 Αυγούστου και η πιο διάσημη Ημέρα του αρχαιολόγου από τη δεκαετία του '30 ήταν ακριβώς στην αποστολή της. Όντως, όλοι όσοι συνδέονται με κάποιο τρόπο με αυτό το επάγγελμα γιορτάζουν την Ημέρα του Αρχαιολόγου.
Αρχικά, ο εορτασμός της Ημέρας του αρχαιολόγου περιελάμβανε δύο υποχρεωτικά στοιχεία. Την ημέρα αυτή, οι επαγγελματίες αποδέχτηκαν αρχάριους στις τάξεις τους. Οι σπουδαστές, οι οποίοι μέχρι τότε είχαν αποκαλεί με αγάπη "αρχιόλογοι", ήταν αφιερωμένοι στους αρχαιολόγους. Κάθε αποστολή είχε το δικό της τελετουργικό. Εξαρτάτο από τις δημιουργικές ικανότητες, την αίσθηση του χιούμορ και τη φαντασία των συμμετεχόντων. Αυτό θα μπορούσε να είναι η διαχωριστική λέξη του ηγέτη με την παρουσίαση οποιωνδήποτε επαγγελματικών συμβόλων. Σε μερικές αποστολές για νέους συναδέλφους ήρθαν με κόμικς δοκιμές. Το δεύτερο υποχρεωτικό μέρος ήταν ένα συμπόσιο.
Οι αρχαιολόγοι έχουν καλοκαιρινή εποχή, οπότε όλες οι εορταστικές εκδηλώσεις διεξήχθησαν αρχικά αποκλειστικά στα στρατόπεδα. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, όσοι εργάζονται σε μουσεία και ιστορικές βιβλιοθήκες εντάχθηκαν στους συναδέλφους τους στο πεδίο της εργασίας. Έκαναν κάποιες προσθήκες στο παραδοσιακό πρόγραμμα. Στα μουσεία, εκθέσεις συχνά προετοιμάζονται για αυτήν την ημέρα - για παράδειγμα, δείχνουν στο κοινό τα πιο πρόσφατα ευρήματα. Οι βιβλιοθήκες οργανώνουν εκθεσιακές εκθέσεις βιβλίου. Συχνά αυτή τη μέρα πραγματοποιούνται επιστημονικές αναγνώσεις αφιερωμένες σε κάποιον εξέχοντα αρχαιολόγο ή αρχαιολογικό χώρο.
Για τους δημοσιογράφους, η Ημέρα του Αρχαιολόγου είναι μια εξαιρετική ευκαιρία ενημέρωσης όταν μπορείτε να μιλήσετε για εξέχοντες ανθρώπους σε αυτό το επάγγελμα, για τις πιο σημαντικές ανασκαφές. Την ημέρα αυτή, εφημερίδες παρουσιάζονται δοκίμια και αναφορές για γεγονότα στο αρχαιολογικό περιβάλλον. Οι εργαζόμενοι σε τηλεοπτικά στούντιο έχουν την ευκαιρία να παρουσιάσουν μια ενδιαφέρουσα ταινία για τους αρχαιολόγους ή να κάνουν μια ιστορία για ανασκαφές στη γειτονιά.
Οι ηγέτες του Παγκόσμιου Αρχαιολογικού Κογκρέσου πρότειναν να γίνουν οι διεθνείς διακοπές για να προσελκύσουν την προσοχή των πολιτών στα προβλήματα διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς και στο επάγγελμα του αρχαιολόγου. Σε πολλές χώρες, η κατάσταση με την προστασία ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων αφήνει πολύ επιθυμητό, καθώς και επειδή οι λαϊκοί δεν βλέπουν αξία σε "κάποια ερείπια εκεί". Αν εισαγάγουμε μαθητές, φοιτητές, μόνο κατοίκους της χώρας με το έργο των αρχαιολόγων, η στάση απέναντι στην πολιτιστική κληρονομιά μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Η μέρα του Αρχαιολόγου είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να πούμε στους ανθρώπους το παρελθόν και τη σπουδαιότητα της μελέτης του.
