Κάθε χρόνο, στις 4 Ιουλίου, στην Ημέρα της Ανεξαρτησίας, στο διάσημο δείπνο του Nathan στη γωνία της λεωφόρου Surf και Stillwell Avenue στη Νέα Υόρκη, διεξάγεται διεθνής διαγωνισμός για την κατανάλωση των χοτ ντογκ. Οι νικητές περιφερειακών διαγωνισμών ανταγωνίζονται για το κύριο βραβείο του διαγωνισμού, μια μουστάρδα ή ροζ ζώνη, στην οποία επισυνάπτεται ένα χρηματικό έπαθλο και δώρα.
Σύμφωνα με το μύθο, η πρώτη προσπάθεια να ανακαλυφθεί ποιος θα φάει περισσότερα χοιρομέρια συνέβη στις 4 Ιουλίου 1916. Είναι αλήθεια ότι αργότερα αποδείχθηκε ότι η ιστορία αυτή επινοήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα για διαφημιστικούς σκοπούς. Ωστόσο, ξεκινώντας το 1972, το πιο παλιό σνακ μπαρ του Nathan's Famous άρχισε να ανταγωνίζεται τους λάτρεις των κυλίνδρων λουκάνικων. Ο πρώτος διαγωνισμός διήρκεσε τρία και μισά λεπτά, κατά τη διάρκεια των οποίων ο νικητής, φοιτητής στο κολέγιο του Μπρούκλιν, κατάφερε να φάει δεκατέσσερα χοτ ντογκ. Σαράντα κουλούρια με λουκάνικα έγινε η ανταμοιβή του. Αργότερα, βραβευμένος στο διαγωνισμό απονεμήθηκε ζώνη με μουστάρδα, χρηματικό έπαθλο και δώρα. Ξεκινώντας το 2011, ένας ανοιχτόχρωμος ιμάντας παίζεται σε επιμέρους γυναικείους αγώνες.
Σύμφωνα με τους κανόνες του διαγωνισμού, μπορούν να συμμετάσχουν οι νικητές των περιφερειακών προκριματικών αγώνων, οι οποίοι είναι ήδη δεκαοχτώ χρονών. Οι διεθνείς προκριματικοί αγώνες άρχισαν να διεξάγονται από το 1997. Οι μελλοντικοί υποψήφιοι για μια μουστάρδα ή μια ροζ ζώνη προετοιμάζονται αρκετά σοβαρά για την τελική μάχη, ακολουθώντας δίαιτες διαφόρων βαθμών σοβαρότητας. Ο πολλαπλός νικητής αυτού του διαγωνισμού, Takeru Kobayashi, τρώει λαχανικά και νερό πριν από τον διαγωνισμό.
Στις 4 Ιουλίου, οι λάτρεις του hot dog που έγιναν δεκτοί να συμμετάσχουν στον κύριο διαγωνισμό τοποθετούνται κατά μήκος ενός τραπέζι εννέα μέτρων που στέκεται στην πλατφόρμα. Κοντά σε κάθε έναν από τους ανταγωνιστές είναι ένας παρατηρητής, μετρώντας τον αριθμό των λουκάνικων που τρώγονται. Οι κανόνες σας επιτρέπουν να πίνετε ζεστά σκυλιά με νερό και να χρησιμοποιείτε καρυκεύματα. Οι τελευταίοι, ωστόσο, δεν παρουσιάζουν κανένα ενδιαφέρον για κανέναν. Το 2008, ο χρόνος που διατέθηκε για τρόφιμα μειώθηκε από δώδεκα λεπτά σε δέκα. Ένας συμμετέχων που κατόρθωσε να καταπιεί περισσότερες φιάλες με λουκάνικα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναγνωρίζεται ως νικητής. Από το 2001 έως το 2006, ο ιδιοκτήτης της ζώνης μουστάρδας ήταν ο Ιαπωνός Takeru Kobayashi. Το 2007, το βραβείο πήγε από αυτόν στην Αμερικανίδα Joy Chestnat, που κέρδισε τον διαγωνισμό από το 2007 έως το 2012. Ο νικητής του γυναικείου διαγωνισμού για το φαγητό ορεκτικά το 2011 και το 2012 ήταν η αμερικανική Sonia Thomas.
