Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι μεγάλη εκκλησιαστική γιορτή που μνημονεύει την ανάληψη της Παναγίας στον ουρανό και την επανένωση με τον γιο της, τον Ιησού Χριστό. Την ημέρα αυτή, οι πιστοί παρακολουθούν ναούς, συμμετέχουν στη λατρεία και παρατηρούν διάφορες αιώνες παραδόσεις.
Ιστορία και ημερομηνία των διακοπών
Το 2020, οι ορθόδοξοι Χριστιανοί θα γιορτάσουν την Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου. Αυτές οι μεγάλες εκκλησιαστικές διακοπές γιορτάζονται από τον 5ο έως και 6ο αιώνα μ.Χ. και είναι αφιερωμένες στη μνήμη της Παναγίας, μητέρα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Μετά την εκτέλεση του γιου της, γνώρισε μεγάλη ψυχική ταλαιπωρία, κάθε μέρα επισκέφθηκε το χώρο ανάπαυσης του Κυρίου και προσευχήθηκε για επανένωση μαζί του. Οι προσευχές ακούστηκαν από τον Ουρανό, και όταν ένας αγγελιοφόρος Αρχάγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε μπροστά σε μια γυναίκα. Είπε ότι η ζωή της Μαρίας έφτασε στο τέλος και μέσα σε τρεις μέρες θα ανέβαινε στον Κύριο.
Η Παναγία πήγε στο κρεβάτι, και την καθορισμένη ώρα το δωμάτιό της φωτίστηκε με έντονο φως. Η Μαρία σηκώθηκε, υποκλίθηκε στον Κύριο και ξαπλώνει ξανά. Μετά από αυτό, έπεσε κοιμισμένος με έναν αιώνιο ύπνο και η ψυχή της Θεοτόκου ανέβηκε στον Ουρανό. Η κηδεία της Παναγίας έλαβε χώρα στη Γεθσημανή, κοντά στο χώρο ανάπαυσης των γονιών της και του Ιωσήφ του Γέροντα. Παρακολούθησαν οι απόστολοι του Χριστού και η προσευχή διαβασμένος από τον Ιωάννη τον Θεολόγο. Σύμφωνα με το μύθο, η πομπή πένθους συνοδεύτηκε από θαύματα: ένα σύννεφο από στέμματα που σχηματίστηκαν στον ουρανό και οι πιστοί, αγγίζοντας τον τάφο, επουλώθηκαν από ασθένειες.
Το φέρετρο με το σώμα της Παναγίας τοποθετήθηκε σε μια σπηλιά και η είσοδό του έκλεισε με πέτρες. Μετά από αυτό συνέχισαν τα θαύματα: δύο μέρες μετά την κηδεία, ο αείμνηστος Απόστολος Θωμάς έφτασε και ζήτησε να ξεθάψει τον τάφο. Το αίτημά του εκπληρώθηκε, αλλά το σώμα δεν ήταν στο φέρετρο. Πιστεύεται ότι οι άγγελοι τον πήραν. Αυτό το γεγονός είναι ιδιαίτερα ευαγγελισμένο στον Χριστιανισμό και συμβολίζει το δεύτερο Πάσχα: η ανάληψη της ψυχής και του σώματος σημαίνει νίκη πάνω από το θάνατο και τη μετάβαση σε μια νέα ζωή, την αμαρτία και καθαρότητα του ανθρώπου, την εγγύτητά του προς τον Κύριο. Η Μαρία ήταν δίπλα στον γιο της και τώρα κοιτάζουν από κοινού τον κόσμο από τον Ουρανό.
