Κάθε χρόνο πριν από την ημερομηνία 23 Φεβρουαρίου γνωστή σε όλους στο μετασοβιετικό χώρο, το γυναικείο τμήμα του πληθυσμού ψάχνει πυρετωδώς για δώρα για τους αγαπητούς και αγαπημένους τους άντρες και σκέφτεται τι να βάλει στο τραπέζι και τα ισχυρά μισά όνειρα για το πώς θα γιορτάσουν αυτή τη μέρα σε φιλικό κύκλο. Οι ιστορικοί και οι δημοσιογράφοι σε αυτή την εποχή γίνονται επίσης πιο δραστήριοι και υποστηρίζουν αν αξίζει να δοθεί προσοχή σε αυτή την ημερομηνία, η οποία είναι εν γένει αξιοσημείωτη. Γιατί γιορτάζεται αυτή η γιορτή;
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Οι υπερασπιστές της πατρίδας, στρατιωτικοί και πολιτικοί, πρώην, σημερινός και μελλοντικός στρατιώτης και αξιωματικός αξίζουν συγχαρητήρια και τιμητικές διακρίσεις. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στις 23 Φεβρουαρίου, μια αποκλειστικά σοβιετική, φανταστική ημερομηνία χτισμένη στο μύθο, έχει επιβιώσει στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων μέχρι στιγμής. Αν και στην πραγματικότητα, ο κατάλογος σημαντικών ημερομηνιών θα πρέπει να είναι εντελώς διαφορετικός, ιστορικά πιο δικαιολογημένος. Για παράδειγμα, για τη Ρωσία, η 6η Μαΐου είναι η Ημέρα του Ρωσικού Στρατού, η οποία εγκρίθηκε μέχρι το 1917 προς τιμήν της Ημέρας του Αγίου Γεωργίου, η οποία θεωρήθηκε Πατρός Άγιος όλων των Ρώσων στρατιωτών.
2
Και στις 23 Φεβρουαρίου, έλαβε ένα εισιτήριο για τη ζωή με τα "ελαφρά" χέρια των σοβιετικών ηγετών. Το 1923, με το διάταγμα της ολορωσικής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής, ονομαζόταν αυτή την ημέρα η ημερομηνία που η «δημιουργία των ενόπλων δυνάμεων διακηρύχθηκε από την κυβέρνηση των εργατών και των αγροτών». Αυτό αργότερα διατυπώθηκε ως η ημέρα που η πρώτη, νεοσύστατη μονάδα του Κόκκινου Στρατού εισήλθε στη μάχη με τον εχθρό. Αλλά ενώ οι άμεσοι συμμετέχοντες και οι μάρτυρες αυτών των γεγονότων ήταν ζωντανοί, δεν μιλούσαν ιδιαίτερα για τη σημαντική ημερομηνία. Και υπήρχε ένας λόγος.
3
Στα μέσα Φεβρουαρίου 1918, άρχισε μια επίθεση από γερμανικές και αυστρο-ουγγρικές δυνάμεις σε ολόκληρο το ανατολικό μέτωπο. Αλλά δεν προχώρησαν με μεγάλους στρατιωτικούς σχηματισμούς, αλλά με αεροσκάφη που αποτελούσαν αρκετές δεκάδες άτομα και κυρίως σιδηροδρομικές. Δεν αντιμετώπισαν πρακτικά αντίσταση. Ο Ντίνσκ κατέλαβε μια αποστασία στην οποία δεν υπήρχαν ούτε εκατό στρατιώτες. Οι Γερμανοί οδήγησαν στο Pskov σε μοτοσυκλέτες. Και τα ανόμοια επαναστατικά αποσπάσματα υπό την διοίκηση του βυζαντίου Dybenko, χωρίς να καταδικάσουν τον εχθρό, άφησαν ντροπή για άλλα 120 χιλιόμετρα. Μια άμεση απειλή εμφανίστηκε από τη σύλληψη της Πετρούπολης και μόνο τότε, στις 25 Φεβρουαρίου, άρχισε μαζική στρατολόγηση στον Κόκκινο Στρατό. Στις 3 Μαρτίου υπογράφηκε η ειρήνη του Brest, όπου οι Μπολσεβίκοι συμφώνησαν σε όλες τις συνθήκες των Γερμανών. Ο Dybenko διερευνάται, οδηγείται σε δίκη, απομακρύνεται από όλες τις θέσεις, εκδιώκεται από το κόμμα, αλλά δεν υπέφερε τόσο πολύ όσο θα τον απειλούσε το 1937.
4
Ωστόσο, ο Κόκκινος Στρατός δημιουργήθηκε, αν και σε τελείως διαφορετικές μέρες. Ακόμη και ο Klim Voroshilov το 1933 σε μια τελετουργική συνάντηση αφιερωμένη στην 15η επέτειο του Κόκκινου Στρατού, παραδέχτηκε ότι η ημερομηνία αυτή είναι τυχαία και δύσκολο να εξηγηθεί. Αλλά η "διαδικασία έχει αρχίσει". Το 1938, η εφημερίδα Pravda δημοσίευσε διατριβές για προπαγανδιστές δηλώνοντας ότι στις 23 Φεβρουαρίου 1918, δόθηκε αποφασιστική απόρριψη στον εχθρό κοντά στις Narva και Pskov. Και το 1942, ήδη απόλυτα ανενόχλητο, ο Ι. Στάλιν ανακοίνωσε ότι οι αποσπάσεις του Κόκκινου Στρατού απείλησαν εντελώς τους εισβολείς σε αυτή τη μάχη.
5
Ο μύθος αποδείχθηκε τόσο ισχυρός που το 1945 ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Τσόρτσιλ απέστειλε συγχαρητήρια για αυτές τις γιορτές στον Στάλιν για τον εορτασμό των νικών του σοβιετικού στρατού πάνω στον εχθρό.
6
Ο Σοβιετικός στρατός δεν είναι πια, καθώς δεν υπάρχει Σοβιετική Ένωση, αλλά αυτή η ημερομηνία, ήδη ως Defender of the Fatherland Day, έχει επίσημα γιορτάσει από το 1995 σύμφωνα με τον Ρωσικό Ομοσπονδιακό Νόμο «Στις ημέρες στρατιωτικής δόξας (νικηφόρες ημέρες) της Ρωσίας».
