Ο Πρόεδρος Ομπάμα μίλησε με τη θλιβερή κοινότητα του Newtown, μαζί με ολόκληρο το έθνος, και είπε ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να κρατήσουμε τα παιδιά μας ασφαλή.
Ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επισκέφθηκε την κοινότητα του Newtown στο Κοννέκτικατ στις 16 Δεκεμβρίου, όπου υποσχέθηκε να κάνει αλλαγές στη χώρα μας μετά από 26 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 20 παιδιών, τραυματίστηκαν τραυματικά σε μαζική πυροβολισμό στο Δημοτικό Σχολείο Sandy Hook στις 14 Δεκεμβρίου.
Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ξεκίνησε τη μνημειώδη ομιλία του με λίγες θρησκευτικές γραφές και σύντομα προσέφερε την αγάπη και την υποστήριξή του σε όσους έχασαν την αγαπημένη τους στις 14 Δεκεμβρίου. Ο Μπαράκ εξήγησε ότι ήξερε ότι δεν μπορούσε να προσφέρει πολλά που θα γεμίσουν τις τρύπες τις καρδιές εκείνων που έχασαν ένα παιδί, έναν φίλο, μια ανιψιά, έναν ανιψιό. Αντ 'αυτού, έδωσε την ελπίδα για αλλαγή.
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΠΛΗΡΩΣ:
Σας ευχαριστώ, Κυβερνήτης. Σε όλες τις οικογένειες, πρώτοι που ανταποκρίθηκαν, στην κοινότητα του Newtown, κληρικοί, φιλοξενούμενοι - η Γραφή μας λέει: "… μην χάσετε την καρδιά. ανανεώνονται καθημερινά. Για τα ελαφριά και στιγμιαία μας ταλαιπωρία επιτυγχάνουμε για μας μια αιώνια δόξα που ξεπερνά πολύ τους όλους. Επομένως, δεν διορθώνουμε τα μάτια μας σε αυτό που βλέπουμε, αλλά σε αυτό που είναι αόρατο, αφού αυτό που βλέπει είναι προσωρινό, αλλά αυτό που είναι αόρατο είναι αιώνιο. Γιατί ξέρουμε ότι αν η γήινη σκηνή στην οποία ζούμε, καταστρέφεται, έχουμε ένα κτίριο από τον Θεό, ένα αιώνιο σπίτι στον ουρανό που δεν χτίστηκε από ανθρώπινα χέρια ».
Συλλέγουμε εδώ στη μνήμη είκοσι πανέμορφων παιδιών και έξι αξιόλογων ενηλίκων. Έχασαν τη ζωή τους σε ένα σχολείο που θα μπορούσε να ήταν οποιοδήποτε σχολείο. σε μια ήσυχη πόλη γεμάτη από καλά και αξιοπρεπή άτομα που θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε πόλη στην Αμερική.
Εδώ στο Newtown, έρχομαι να προσφέρω την αγάπη και τις προσευχές ενός έθνους. Είμαι πολύ προσεκτικός που τα απλά λόγια δεν μπορούν να ταιριάζουν με τα βάθη της θλίψης σας, ούτε μπορούν να θεραπεύσουν τις πληγωμένες καρδιές σας. Μπορώ μόνο να ελπίζω ότι σας βοηθάει να το ξέρετε δεν είσαι μόνος στη θλίψη σου. ότι ο κόσμος μας έχει επίσης αποσπαστεί. ότι σε όλη αυτή τη γη μας, έχουμε κλαίξει μαζί σας, έχουμε τραβήξει τα παιδιά μας σφιχτά. Και πρέπει να ξέρετε ότι όποια μέτρηση της άνεσης μπορούμε να παρέχουμε, θα παρέχουμε? ανεξάρτητα από το μέρος της θλίψης που μπορούμε να μοιραστούμε μαζί σας για να διευκολύνετε αυτό το βαρύ φορτίο, θα το δεχθούμε με χαρά. Νέα - δεν είστε μόνοι.
Καθώς αυτές οι δύσκολες μέρες έχουν ξεδιπλωθεί, μας εμπνεύσατε επίσης ιστορίες δύναμης, επίλυσης και θυσίας. Γνωρίζουμε ότι όταν έφτασε ο κίνδυνος στις αίθουσες του στοιχείου Sandy Hook Elementary, το προσωπικό του σχολείου δεν άπλωσε, δεν δίστασε. Ο Hochsprung και η Mary Sherlach, η Vicki Soto, η Lauren Rousseau, η Rachel Davino και η Anne Marie Murphy - απάντησαν, καθώς όλοι ελπίζουμε ότι θα μπορούσαμε να απαντήσουμε σε τέτοιες τρομακτικές περιστάσεις - με θάρρος και αγάπη, δίνοντας τη ζωή τους για να προστατεύσουν τα παιδιά στη φροντίδα τους.
Γνωρίζουμε ότι υπήρχαν και άλλοι δάσκαλοι οι οποίοι μπήκαν στο εμπόριο μέσα από τις τάξεις και παρέμειναν σταθεροί σε όλα και καθησύχαζαν τους μαθητές τους λέγοντας "περιμένετε τους καλοί τύπους, έρχονται". "Δείξτε το χαμόγελό σας".
Και γνωρίζουμε ότι ήρθαν οι καλοί άνθρωποι. Οι πρώτοι ανταποκριτές που έτρεξαν στη σκηνή, βοηθώντας τους να οδηγήσουν αυτούς που έκαναν βλάβη στην ασφάλεια και να διευκολύνουν όσους την έχουν ανάγκη, κρατώντας στον κόλπο το σοκ και το τραύμα τους επειδή είχαν δουλειά και άλλοι χρειάστηκαν περισσότερο.
Και έπειτα υπήρχαν οι σκηνές των μαθητών, βοηθώντας ο ένας τον άλλο, κρατώντας ο ένας τον άλλον, ακολουθώντας προσεκτικά τις οδηγίες με τον τρόπο που μερικές φορές κάνουν τα μικρά παιδιά. ένα παιδί προσπαθεί ακόμη και να ενθαρρύνει έναν ενήλικα λέγοντας: "Ξέρω karate. Έτσι είναι εντάξει. Θα οδηγήσω τη διέξοδο." (Γέλια).
Ως κοινότητα, μας εμπνεύσατε, το Newtown.Στο πρόσωπο της απερίγραπτης βίας, ενόψει του ασυνείδητου κακού, έχετε κοιτάξει ο ένας τον άλλο και έχετε φροντίσει ο ένας τον άλλο και έχετε αγαπήσει ένα Αυτό είναι το πώς θα θυμηθεί το Newtown. Και με το χρόνο, και τη χάρη του Θεού, αυτή η αγάπη θα σε δούμε.
Αλλά εμείς ως έθνος έχουμε μερικές δύσκολες ερωτήσεις. Κάποιοι περιέγραψαν κάποτε τη χαρά και το άγχος της μητρότητας ως το ισοδύναμο της κατοχής της καρδιάς σας έξω από το σώμα σας όλη την ώρα, περπατώντας γύρω. Με την πρώτη τους κραυγή, πολύτιμο ζωτικό μέρος του εαυτού μας - το παιδί μας - είναι ξαφνικά εκτεθειμένο στον κόσμο, σε πιθανό αδίκημα ή κακία. Και κάθε γονέας ξέρει ότι δεν υπάρχει τίποτα που δεν θα κάνουμε για να προστατέψουμε τα παιδιά μας από βλάβες. Και όμως, γνωρίζουμε επίσης ότι με αυτό το πρώτο βήμα του παιδιού και κάθε βήμα μετά από αυτό διαχωρίζουν από εμάς. ότι δεν θα είμαστε - ότι δεν μπορούμε να είμαστε πάντα εκεί για αυτούς.Θα υποφέρουν από ασθένεια και αποτυχίες, σπασμένες καρδιές και απογοητεύσεις.Και μαθαίνουμε ότι η πιο σημαντική δουλειά μας είναι να τους δώσουμε αυτά που χρειάζονται για να γίνουν αυτοπεποίθηση και ικανή και ανθεκτική, έτοιμη να αντιμετωπίσει τον κόσμο χωρίς φόβο.
Και ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας. Έρχεται σαν ένα σοκ σε ένα σημείο όπου συνειδητοποιείτε ότι, ανεξάρτητα από το πόσο πολύ αγαπάτε αυτά τα παιδιά, δεν μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας. Αυτό το έργο της διατήρησης των παιδιών μας ασφαλές και να τις διδάσκουμε καλά, είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε μόνο μαζί με τη βοήθεια φίλων και γειτόνων, τη βοήθεια μιας κοινότητας και τη βοήθεια ενός έθνους.Και έτσι καταλαβαίνουμε ότι φέρνουμε μια ευθύνη για κάθε παιδί, διότι υπολογίζουμε σε όλους τους άλλους για να φροντίσουμε τη δική μας. ότι είμαστε όλοι οι γονείς. ότι είναι όλα τα παιδιά μας.
Αυτός είναι ο πρώτος μας στόχος - η φροντίδα των παιδιών μας. Είναι η πρώτη μας δουλειά. Αν δεν το καταφέρουμε αυτό, δεν θα πάρουμε τίποτα σωστό. Έτσι, ως κοινωνία, θα κριθούν.
Με αυτό το μέτρο μπορούμε να πούμε αληθινά, ως έθνος, ότι πληρούμε τις υποχρεώσεις μας; Μπορούμε να πούμε ειλικρινά ότι κάνουμε αρκετό για να κρατήσουμε τα παιδιά μας - όλα αυτά - ασφαλή από βλάβη; ότι μπορούμε να πούμε ότι κάνουμε πραγματικά αρκετά για να δώσουμε σε όλα τα παιδιά αυτής της χώρας την ευκαιρία που τους αξίζει να ζήσουν να βγάλουν τη ζωή τους με ευτυχία και με σκοπό;
Σκέφτομαι αυτό το τελευταίο διάστημα και αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, η απάντηση είναι όχι. Δεν κάνουμε αρκετά. Και θα πρέπει να αλλάξουμε.
Από τότε που είμαι Πρόεδρος, αυτή είναι η τέταρτη φορά που έχουμε έρθει μαζί για να ανακουφίσει μια θλιβερή κοινότητα σχισμένη από μια μαζική σκοποβολή. Την τέταρτη φορά έχουμε αγκάλιασε επιζώντες. Την τέταρτη φορά έχουμε παρηγορήσει τις οικογένειες των θυμάτων. Και στο μεταξύ, υπήρξαν ατελείωτες σειρές θανάσιμων πυροβολισμών σε ολόκληρη τη χώρα, σχεδόν καθημερινά αναφορές θυμάτων, πολλά από αυτά παιδιά, σε μικρές πόλεις και μεγάλες πόλεις σε ολόκληρη την Αμερική - θύματα των οποίων - πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου, σε λάθος μέρος σε λάθος χρόνο.
Δεν μπορούμε να το ανεχτούμε πια. Αυτές οι τραγωδίες πρέπει να τελειώσουν. Και για να τους τελειώσουμε, πρέπει να αλλάξουμε. Θα ειπωθούν ότι οι αιτίες μιας τέτοιας βίας είναι πολύπλοκες και αυτό είναι αληθές. Δεν υπάρχει ενιαίο νόμο - κανένα σύνολο νόμων δεν μπορεί να εξαλείψει το κακό από τον κόσμο ή να αποτρέψουμε κάθε άσκοπη πράξη βίας στην κοινωνία μας.
Αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για την αδράνεια. Σίγουρα, μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από αυτό. Εάν κάνουμε ακόμα ένα βήμα για να σώσουμε ένα άλλο παιδί ή άλλο γονέα ή άλλη πόλη από τη θλίψη που έχει επισκεφθεί ο Τούσον, και Aurora, και Oak Creek, και Newtown, και κοινότητες από Columbine στο Blacksburg πριν από αυτό - τότε σίγουρα έχουμε την υποχρέωση να προσπαθήσουμε.
Τις προσεχείς εβδομάδες, θα χρησιμοποιήσω ό, τι δύναμη κατέχει αυτό το γραφείο για να προσελκύσει τους συμπολίτες μου - από την επιβολή του νόμου στους επαγγελματίες ψυχικής υγείας σε γονείς και εκπαιδευτικούς - σε μια προσπάθεια να αποτρέψουμε περισσότερες τραγωδίες όπως αυτό. δεν μπορούμε να αποδεχθούμε τέτοια γεγονότα ως ρουτίνα. Είμαστε πραγματικά έτοιμοι να πούμε ότι είμαστε ανίσχυροι μπροστά σε μια τέτοια σφαγή, ότι η πολιτική είναι πολύ σκληρή; Είμαστε έτοιμοι να πούμε ότι τέτοια βία επισκέφθηκε τα παιδιά μας κάθε χρόνο μετά το έτος είναι κάπως η τιμή της ελευθερίας μας;
Όλες οι θρησκείες του κόσμου, που εκπροσωπούνται εδώ σήμερα, ξεκινούν με μια απλή ερώτηση: Γιατί είμαστε εδώ; Αυτό που δίνει στη ζωή μας νόημα; Ποιά είναι η σκοπιμότητα των πράξεών μας; Γνωρίζουμε ότι ο χρόνος μας σε αυτή τη Γη είναι φευγαλέος. θα έχουν το καθένα μας το μερίδιο της ευχαρίστησης και του πόνου? ότι ακόμα και μετά από να κυνηγήσουμε μετά από κάποιο γήινο στόχο, είτε πρόκειται για πλούτο είτε για δύναμη ή φήμη ή απλώς για απλή άνεση, θα φτάσουμε με κάποιο τρόπο σε αυτό που ελπίσαμε. Γνωρίζουμε ότι, ανεξάρτητα από το πόσο καλές είναι οι προθέσεις μας, Όλοι προσπαθούμε να κάνουμε τα σωστά πράγματα, γνωρίζουμε ότι μεγάλο μέρος του χρόνου μας θα περάσουμε να σκαρφαλώνουμε στο σκοτάδι, που συχνά δεν μπορούμε να να διακρίνει τα ουράνια σχέδια του Θεού.
Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορούμε να είμαστε σίγουροι και αυτή είναι η αγάπη που έχουμε - για τα παιδιά μας, για τις οικογένειές μας, για το ένα το άλλο.Η ζεστασιά της αγκαλιάς ενός μικρού παιδιού - αυτό είναι αληθινό.Οι μνήμες που έχουμε από αυτούς, τη χαρά που φέρνουν, το θαύμα που βλέπουμε μέσα από τα μάτια τους, την άγρια και απεριόριστη αγάπη που τους νιώθουμε, μια αγάπη που μας βγάζει από τον εαυτό μας και μας συνδέει με κάτι μεγαλύτερο - γνωρίζουμε ότι αυτό είναι σημαντικό. κάνουμε πάντα το σωστό όταν τις φροντίζουμε, όταν τις διδάσκουμε καλά, όταν δείχνουμε πράξεις καλοσύνης. Δεν κάνουμε λάθος όταν το κάνουμε αυτό.
Αυτό είναι που μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Και αυτό που εσείς, ο κόσμος του Newtown, μας έχουν υπενθυμίσει. Έτσι είναι που μας εμπνεύσατε. Θυμάστε μας τι έχει σημασία. Και αυτό πρέπει να μας οδηγήσει προς τα εμπρός σε ό, τι κάνουμε, γιατί όσο ο Θεός θεωρεί κατάλληλο να μας κρατήσει σε αυτή τη Γη.
"Αφήστε τα μικρά παιδιά να έρθουν σε μένα, " είπε ο Ιησούς, "και δεν τους εμποδίζετε - γιατί σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών".
Charlotte.Daniel.Olivia.Josephine.Ana.Dylan.Madeleine.Catherine.Chase.Jesse.James.Grace.Emilie.Jack.Noah.Caroline.Jessica.Benjamin.Avielle.Allison.
Ο Θεός τους έχει καλέσει όλα σπίτι.Για όσους από εμάς παραμένουν, ας βρούμε τη δύναμη να συνεχίσουμε και να κάνουμε τη χώρα μας άξια της μνήμης τους.
Ο Θεός να ευλογεί και να κρατά εκείνα που έχουμε χάσει στην ουράνια θέση του. Μπορεί να ευλογήσει αυτά που έχουμε ακόμα με την άγια άνεση Του. Και μπορεί να ευλογεί και να προσέχει αυτή την κοινότητα και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ?
Δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με τον Πρόεδρο Obama. Απαιτείται αλλαγή, και σίγουρα ελπίζουμε ότι η αλλαγή θα έρθει. Αν μη τι άλλο, για τις ζωές που χάθηκαν στις 14 Δεκεμβρίου.
Οι σκέψεις μας πηγαίνουν προς την οικογένεια και τους φίλους που επηρεάζονται από αυτή την τρομακτική τραγωδία.
Τι σκέφτεστε για την ομιλία του Ομπάμα; Θα δούμε μια αλλαγή;
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΛΗΡΕΣ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΛΗΣ:
youtu.be/_V55-ilx6xc?t=2m5s
CNN ➚
- Ο Chris Rogers
Ακολουθηστε
@ ChrisRogers86
Περισσότερα για την τραγωδία του Δημοτικού Σχολείου Sandy Hook:
- Wail της απόγνωσης από τους γονείς όταν τους είπε τα παιδιά τους θύματα της σκοποβολής
- Adam Lanza σκότωσε τη μαμά ενώ έμεινε στο κρεβάτι - Έκθεση
- 20 αθώα παιδιά που έκλεισαν στην σχολική σκοποβολή εντοπίστηκαν - φωτογραφίες
