Τι θα συμβεί αν η αμερικανική κυβέρνηση σας είπε ότι εάν μείνετε έγκυος με ένα δεύτερο παιδί θα αναγκαστείτε να κάνετε μια έκτρωση; Και να αποστειρωθεί; Ο ντοκιμαντέρ του ντοκιμαντέρ Nanfu Wang αποκαλύπτει ότι αυτό συνέβη στις κινεζικές γυναίκες σύμφωνα με την πολιτική ενός παιδιού.
Όταν ο θείος του Nanfu Wang έγινε πατέρας ενός νεογέννητου κοριτσιού στην Κίνα, δεν γιορτάζει. Αντ 'αυτού, την τυλίγει σε μια κουβέρτα και την αφήνει σε ένα τραπέζι σε μια τοπική αγορά, με την ελπίδα ότι κάποιος θα την πάρει και θα την σηκώσει ως δική τους.
Δυστυχώς, κανείς δεν το έκανε. Όταν επέστρεψε για να το ελέγξει μια ημέρα αργότερα, ήταν νεκρή, το μικροσκοπικό της πρόσωπο που καλύπτεται από σφάλματα.
Πώς μπορεί κάποιος γονέας να κάνει αυτό που μπορεί να αναρωτιέστε. Ωστόσο, εκατομμύρια Κινέζοι γονείς έκαναν κατά τη διάρκεια των 35 χρόνων ενώ ο άκαμπτος νόμος για τα παιδιά τέθηκε σε ισχύ στην Κίνα. Οι γονείς εγκατέλειψαν τα μωρά - κυρίως κορίτσια, και οι κινεζικές γυναίκες απέφευγαν τα έμβρυα οικειοθελώς ή είχαν υποβληθεί σε αναγκαστικές εκτρώσεις κατά των διαθηκών τους.
Αυτή η άκαμπτη και αμφιλεγόμενη πολιτική για τον έλεγχο των γεννήσεων είναι τώρα το αντικείμενο ενός νευρικού ντοκιμαντέρ που μπορείτε να δείτε στο Amazon Prime, ένα παιδικό έθνος, από τον σκηνοθέτη Nanfu Wang, ο οποίος τώρα ζει στις ΗΠΑ
Ο Γουάνγκ μεγάλωσε σε ένα μικρό, αγροτικό χωριό στην Κίνα ως το πρώτο γεννημένο παιδί ενός νεαρού ζευγαριού, που την υποδέχθηκε, παρά το γεγονός ότι ήταν «λιγότερο επιθυμητό κορίτσι». Στην Κίνα υπάρχει μια ισχυρή ιστορική προτίμηση στα αρσενικά παιδιά, ποιοι γονείς πιστεύουν ότι θα είναι καλύτερα σε θέση να τους φροντίζουν στο γήρας τους. Ευτυχώς για τον Wang, στις αγροτικές περιοχές, κάποιες φορές τα ζευγάρια μπορούσαν να έχουν ένα δεύτερο παιδί και η μητέρα της γεννήθηκε στον αδελφό του Nanfu λίγα χρόνια αργότερα. Αλλά η μητέρα του Wang της έχει εμπιστευτεί ότι εάν το δεύτερο παιδί της είχε γεννηθεί ένα κορίτσι, θα είχε εγκαταλείψει ή θα τη σκότωσε.
"Με έκανε να νιώθω σαν, " Wow, είμαι χαρούμενος ", γιατί ήμουν ο πρώτος, γιατί τι θα ήταν αν ήμουν ο δεύτερος; Τότε δεν θα είχα υπάρξει ", δήλωσε η Nanfu σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο HollywoodLife.
Ο Γουάνγκ αποκαλύπτει ότι σκεφτόταν μόνο την παιδική πολιτική της Κίνας με κριτικό τρόπο αφού έφυγε από την Κίνα για σπουδές στις ΗΠΑ και στη συνέχεια παντρεύτηκε εδώ και έμεινε έγκυος. "Η πολιτική ενός παιδιού ήταν κάτι που ήταν φόντο στην ζωή μας
ήταν κάτι που δεν σκεφτόμασταν και δεν ρωτούσαμε », εξηγεί.
Η Κίνα εισήγαγε τη δρακόντεια πολιτική το 1979, φοβούμενος την έκρηξη του πληθυσμού στη χώρα. Η πολιτική εφαρμόστηκε αυστηρά από επιτροπές που δημιουργήθηκαν από τις εθνικές και τοπικές κυβερνήσεις. Οι γυναίκες παρακολουθήθηκαν στενά για συμμόρφωση - απαιτείται να λαμβάνουν αντισυλληπτικά ή να είναι εφοδιασμένα με IUDs (ενδομήτριες συσκευές). Οι γυναίκες που έμειναν έγκυες συχνά αναγκάστηκαν από κυβερνητικούς αξιωματούχους να κάνουν αποβολές, ακόμη και αργά σε εγκυμοσύνες. Τα μωρά που γεννήθηκαν ζωντανά μέσω αυτών των αμβλώσεων σκοτώθηκαν. Στη συνέχεια, πολλές γυναίκες έπρεπε να υποστούν αναγκαστικές αποστείρωσης μετά τη γέννηση του πρώτου ή δεύτερου παιδιού τους. Η μητέρα του Nanfu αποστειρώθηκε.
Τέσσερις εκατομμύρια γεννήσεις παρεμποδίστηκαν λόγω αυτής της πολιτικής, σύμφωνα με εκτιμήσεις της κινεζικής κυβέρνησης. Αλλά η πολιτική είχε άλλες ακούσιες συνέπειες - την εγκατάλειψη εκατομμυρίων μωρών, πολλά από τα οποία έχασαν τη ζωή τους, μαζί με την επικράτηση των εκτρώσεων που επέλεξαν το φύλο. Σήμερα, η Κίνα έχει μεταξύ 32 και 36 εκατομμύρια περισσότερους άνδρες από ό, τι αναμένεται φυσικά. Παρ 'όλα αυτά, μόνο όταν η Nanfu έμεινε έγκυος με το γιο της, τώρα 2, άρχισε να αμφισβητεί σοβαρά τη σοφία της πολιτικής.
"Την εβδομάδα που έμαθα ότι ήμουν έγκυος, έγινα πολύ προστατευτικός. Ήθελα να κάνω τίποτα που θα μπορούσα για να προστατεύσω τη ζωή που επρόκειτο να φέρει στον κόσμο ", λέει η ίδια. «Ήθελα να τον προστατέψω όχι μόνο αφού γεννήθηκε, αλλά για όλη του τη ζωή και στο μέλλον του, για να εξασφαλίσει την ασφάλεια, την ασφάλεια και την ευτυχία του».
Ήταν τότε που ο Wang άρχισε να μιλάει με τη μητέρα της για το πώς ήμουν όταν ήμουν έγκυος και ότι άρχισε να θέλει να μάθει περισσότερα για το τι συνέβη κατά τη διάρκεια της πολιτικής ενός παιδιού και "πως οι άνθρωποι που επηρεάζονται".
Αποφάσισε να κάνει την ταινία της για την πολιτική ενός παιδιού για να την τεκμηριώσει. "Η ιστορία τείνει να γράφεται από την αρχή και υπάρχει μια πολύ κυρίαρχη θετική εκδοχή της ιστορίας που έχει γράψει η κινεζική κυβέρνηση. Σε 50 ή 100 χρόνια, η πολιτική ενός παιδιού δεν θα υπάρχει πλέον, τα στοιχεία θα χαθούν και αυτή η ιστορία θα φύγει για πάντα », εξηγεί. Θέλει τις μελλοντικές γενιές να ανακαλύψουν την «εναλλακτική εκδοχή των γεγονότων που δεν θα παρουσιαστούν από την κινεζική κυβέρνηση».
Για το λόγο αυτό, η Wang επέστρεψε στην πατρίδα της ως σκηνοθέτης για να μιλήσει στην οικογένειά της και σε άλλους ντόπιους για την προσωπική τους εμπειρία με την πολιτική ενός παιδιού.
Ο θείος της έκανε την οδυνηρή εξομολόγηση στην κάμερα για να αφήσει τη κόρη του μωρού να πεθάνει, εξηγώντας ότι η μητέρα του (η γιαγιά του Nanfu) απειλούσε να αυτοκτονήσει αν δεν απαλλαγεί από το κοριτσάκι, ώστε να μπορεί να έχει ένα άλλο παιδί. "Δεν νομίζω ότι ο θείος μου δεν αισθάνθηκε ενοχή να εγκαταλείψει το παιδί του. Νομίζω ότι μπορείτε να δείτε τον πόνο και την ενοχή στο πρόσωπό του, παρόλο που δεν το είπε προφορικά ", λέει.
Ο Γουάνγκ επίσης συνέντευξη σε μια νοσοκόμα που ορίστηκε ως αμβλωματολόγος από την κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της πολιτικής ενός παιδιού. Παραδέχεται ότι πραγματοποιεί μεταξύ 50.000 και 60.000 αμβλώσεων, πολλές τόσο αργά, που έπρεπε να σκοτώσει τα ζωντανά μωρά μόλις γεννηθούν. Σήμερα, ομολογεί ότι είναι τόσο ένοχος για αυτό που έκανε ότι ξοδεύει το χρόνο της βοηθώντας τα στείρα ζευγάρια να συλλάβουν με την ελπίδα ότι με κάθε νέα γέννηση θα μπορεί να εξιλασθεί για τις "αμαρτίες" της.
Ένα Έθνος Παιδιού αποκαλύπτει ότι η πολιτική του ενός παιδιού ήταν τόσο δρακόντεια ώστε η κυβέρνηση να πάρει ακόμη και ένα από τα δύο δίδυμα από μια οικογένεια και να θέσει το παιδί για υιοθεσία. Μιλάει σε μια οικογένεια που εξακολουθεί να καταστρέφεται από την εξαναγκαστική αφαίρεση μιας από τις δίδυμες κόρες των παιδιών τους, χρόνια πριν. Συνεντεύξεις μέλη μιας αμερικανικής οργάνωσης που συλλέγει DNA από τις δύο κινεζικές οικογένειες που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα παιδιά και τα κινέζικα παιδιά, κυρίως κορίτσια, τα οποία υιοθετήθηκαν στη Βόρεια Αμερική, ελπίζοντας να ταιριάξουν αυτά τα παιδιά με τις οικογένειές τους. Εκπληκτικά, η οργάνωση ταιριάζει με την ακόμα-στην-Κίνα και τώρα εφηβική κόρη με την αμερικανική υιοθετημένη δίδυμη. Οι ξεχωριστές και μακρές χαμένες αδελφές που συνδέονται με το Facebook εκπληκτικά, η υιοθετική οικογένεια πήγε στην Κίνα. "Συνάντησαν ο ένας τον άλλον και ήταν μια πολύ συναισθηματική επανένωση", αποκαλύπτει το Nanfu.
Wang και ένα παιδικό έθνος, δεν είναι κρίσιμες για τον θείο της ή τη θεία της - ο οποίος επίσης εγκατέλειψε ένα μωρό - ή ακόμα και τους ανθρώπους των αμβλώσεων. "Νομίζω ότι όλοι αισθάνθηκαν πόνο και τραυματίστηκαν και σε κάποιο βαθμό ενοχές
Είναι άνθρωποι σαν εσάς και εγώ. Κανείς από αυτούς δεν γεννιέται κακό ή είναι εγγενώς ένα φρικτό πρόσωπο. Το έκαναν εξαιτίας της κατήγγειλαν, διότι έκαναν να πιστεύουν (από την κινεζική κυβέρνηση) ότι ήταν το καλύτερο πράγμα που έπρεπε να κάνουμε και ότι ήταν τελικά ανιδιοτελής πράγμα για τη χώρα ", λέει. "Έμαθαν να εκτιμούν τα συμφέροντα της χώρας για τα δικά τους συμφέροντα. Τελικά η αίσθηση της ηθικής τους και το σωστό και το λάθος θα στρεβλωθούν. »Η Nanfu επισημαίνει προσεκτικά την κινεζική προπαγάνδα, η οποία ήταν πανταχού παρούσα για τρεις δεκαετίες, προωθώντας την αναγκαιότητα και την καλοσύνη της πολιτικής ενός παιδιού. Παρουσιάζει κλιπ τηλεοπτικών εκπομπών, διαφημίσεων και τοπικών παραγωγών χωριών που προωθούν τα οφέλη ενός έθνους ενός παιδιού.
Η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης ήταν να πείσει τους πολίτες της για την ανάγκη να έχει μόνο ένα παιδί, ότι παρόλο που η Κίνα διέκοψε την πολιτική το 2015, λίγα κινέζικα ζευγάρια τώρα επιλέγουν να έχουν δύο παιδιά. Και πολλοί, συμπεριλαμβανομένης της μητέρας του Nanfu, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η πολιτική ήταν επιτακτική, έτσι ώστε να υπάρχει αρκετό φαγητό για να τροφοδοτήσει όλους τους πολίτες της Κίνας εκείνη τη στιγμή.
Γιατί ο Wang πιστεύει ότι οι Κινέζοι πολίτες τώρα συμμορφώνονται οικειοθελώς με την πολιτική ενός παιδιού; "Επειδή η πολιτική συνέβη για πάνω από 35 χρόνια. Οι άνθρωποι που έχουν παιδιά τώρα
πέρασαν όλη τους τη ζωή ζώντας υπό αυτήν την πολιτική ενός παιδιού και λέγοντας ότι το να έχει ένα παιδί ήταν το καλύτερο πράγμα. Αυτό το μήνυμα ήταν παντού », επισημαίνει. "Στη συνέχεια, μια μέρα, η κυβέρνηση είπε, " Δεν είναι στην πραγματικότητα δύο είναι το καλύτερο. Νομίζω ότι είναι πραγματικά δύσκολο να πείσω τους ανθρώπους ότι στην πραγματικότητα δύο είναι τα καλύτερα, μετά από πάνω από 30 χρόνια."
Όσο για τη Nanfu, τι θέλει για τον εαυτό της και την οικογένειά της; θέλει τώρα να έχει περισσότερα από ένα παιδιά;
"Ναι. Θέλω ο γιος μου να έχει ένα αδελφό."
Μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα Έθνος Παιδιού στο Amazon Prime.
